Foto: Paul Vergauwe

13.08.2019

De zomer van ... Yannick Moyson

Voor vele mensen is de zomer synoniem van vakantie, terrasjes, reizen, … Zou dat voor dichters ook zo zijn of is de zomer voor hen net een druk seizoen met festivals en optredens? In de reeks “De zomer van …” vraagt Poëzie-Centraal tijdens de maand augustus een aantal dichters naar hun zomer-activiteiten.

Vandaag geeft podiumdichter Yannick Moyson ons een inkijk in zijn zomer-activiteiten. Yannick Moyson is podiumpoëet bij Eigen Wolk Eerst, artistiek coördinator van Mensen Zeggen Dingen België en de bezieler van het maandelijkse open mic-concept You On Stage. Hij staat sinds 2012 op allerhande podia in België en Nederland, van bruine kroegen tot cultuurcentra en festivals.

P-C: Is de zomer een drukke periode voor jou? Lees je voor op festivals of dobber je gewoon ergens rond in een roze plastic flamingo?

De mensen die me een beetje kennen, weten dat die roze flamingo in mijn geval een wolkenpak is. Daar kruip ik ook in om tijdens de zomer verschillende podia te betreden, een beetje tegen beter weten in, want dat pak is zo synthetisch als maar zijn kan en dus onder een zomerzon of theaterspots waanzinnig warm. Alle gekheid op een stokje, mijn zomer is vrij tot zeer goed gevuld met optredens, presentatieopdrachten en evenementen die ik zelf organiseer. Voorlopig zijn er twee hoogtepunten die er best met kop en schouder bovenuitsteken: het Antwerpse festival TwintigAchttien, waar ik als festivaldichter voor ongeveer 8000 bezoekers het kersvers huisgedicht mocht voorstellen en Ons Luisterplein op de Gentse Feesten, waar we met Mensen Zeggen Dingen de poëtische presentatie mochten verzorgen voor de volle tien dagen. Samen met een hoop talentrijke podiumdichters, mocht ik eigen werk  voordragen en de betere nederlandstalige artiesten aankondigen voor een drieduizendtal goed luisterende bezoekers. Ik kijk in het bijzonder nog erg uit naar het Theaterfestival Boulevard in Den Bosch waar ik het Mensen Zeggen Dingen podium mee mag afsluiten én naar het verdere verloop van de allereerste voorronde van het NK Poetry Slam in Vlaanderen ooit, die ik met You On Stage organiseer.

P-C: Heb je in de zomer ook nog tijd om te schrijven of gaat je poëtische brein even  op slot?

Het schrijven beperkt zich in de zomer voornamelijk tot de verschillende subsidiedossiers van het voorjaar, die ik aan het afronden ben en die van het najaar en volgend jaar, die ik nu aan het opstellen ben. Her en der komt er nog een flard van het meer creatievere elan uitgevlogen, maar vooral het zakelijkere werk is momenteel uit de pols en pen aan het vloeien. Door de verschillende petjes en posities die ik inneem, is dat altijd goed zoeken naar een goede balans. Al grappend zeg ik vaak dat ik vooral in de maand oktember weer tijd zal hebben om te schrijven, maar hoe langer hoe meer begin in er in te geloven dat zo'n extra maand per jaar best handig zou zijn op dat vlak. Natuurlijk valt het schrijven tijdens de zomer niet helemaal stil, maar het zijn eerder oefeningen en experimenten waaraan ik me zet, dan dat ik echt concreet met materiaal aan de slag ga om ik mijn podiumrepertoire te steken. Wanneer ik workshops geef, doe ik de meeste oefeningen gewoon mee met de deelnemers, al was het maar om mijn taalspier te blijven trainen.

P-C: Welke dichtbundel mag er mee in de reiskoffer?

Tot mijn grote verbazing, heb ik de nieuwste van Max Greyson nog niet in huis gehaald, die staat op mijn verlanglijstje, net onder 'ook eens echt vakantie nemen'. Dat laatste zal eerder ook voor de maand oktember zijn, maar Et alors ligt hopelijk heel wat sneller op mijn nachtkastje. Tot dan kan je me naar alle waarschijnlijkheid in Hardop zien lezen, een publicatie van een greep spoken word artiesten uit Nederland, samengesteld door de grande dame van de Nederlands(talig)e podiumpoëzie Babs Gons.

Tags: Interview