De zomer van ... Lotte Dodion

Voor vele mensen is de zomer synoniem van vakantie, terrasjes, reizen, … Zou dat voor dichters ook zo zijn of is de zomer voor hen net een druk seizoen met festivals en optredens? In de reeks “De zomer van …” vraagt Poëzie-Centraal tijdens de maand augustus een aantal dichters naar hun zomer-activiteiten.

Vandaag is het de beurt aan Lotte Dodion. Lotte Dodion is dichter en performer. Ze debuteerd in 2016 met de bundel Kanonnenvlees, die inmiddels aan zijn vijfde druk toe is. Haar gedichten werden meermaals bekroond, onder meer met de Gouden Flits en ze stond ook al in de finale van het BK Poetry Slam. Als haar alter ego Felicity ‘Fifi’ Fatale geeft ze poëtische privé- audiënties in het Poëziebordeel. Samen met muzikante Chantal Acda toert ze met ‘Nu Nog Even Niet’, een intimistisch cross- over- project waarbij Chantal de teksten van Lotte op muziek zette.

P-C: Is de zomer een drukke periode voor jou? Lees je voor op festivals of dobber je gewoon ergens rond in een roze plastic flamingo?

LD: Ik ben een echt zomermens, ik leef helemaal op wanneer juni in zicht komt. Voor mij is de zomer een heerlijk broeierige periode waarin ik werk en optredens, terrasjes en festivals, verjaarfeesten, zonsopgangen en andere viermomenten naadloos in elkaar laat overvloeien. Dobberen is voor later. Op vlak van optredens heb ik er een mooi zomerseizoen opzitten met passages op o.a. Poetry International Rotterdam, de Gentse Feesten en Kunstenfestival Watou. In het najaar komen daar een aantal nieuwe opdrachten en optredens bij, het valt eigenlijk nooit stil.

P-C: Heb je in de zomer ook nog tijd om te schrijven of gaat je poëtische brein even op slot?

LD: De zomer brengt heel wat optredens met zich mee en daarnaast blijft mijn werk ook gewoon doorlopen. Ik probeer waar ik kan schrijftijd vrij te maken, soms 's ochtends voor het werk, soms 's avonds. Er is voor mij eigenlijk weinig verschil tussen winter en zomer, al probeer ik consequent een gedeelte van mijn vakantiedagen te blokkeren voor ongecompromitteerd lezen en schrijven. Het is dan ook met waanzinnig veel vreugde dat ik kan typen dat deze ademtijd precies vandaag (nvdr: 22/08) begint: ik trek tien dagen naar zee om onder te duiken in boeken en notablokjes.

P-C: Welke dichtbundel mag er mee in de reiskoffer?

Tijdens de zomer ga ik omgekeerd te werk: ik neem geen dichtbundels mee, ik breng er mee terug. Wat mijn bestemming ook moge zijn, ik spendeer gegarandeerd enkele dagen in lokale boekenwinkels en struin tweedehandsmarktjes af op zoek naar lokale poëzie. Over de jaren heen importeerde ik zo Georgische, Russische, Perzische, Palestijnse, Turkse, Franse, Japanse,Italiaanse en Amerikaanse dichters in mijn boekenkast. Een doeltreffende methode om andere soorten lyriek te ontdekken en daarenboven een heerlijke manier om na terugkeer een stukje vakantie in huis te bewaren op een zichtbare plek. Naar mijn boekenkast kijken geeft mij een instant vakantiegevoel.

Tags: Interview

Stadsdichters