Johan Muyldermans woonde meer dan 25 jaar in Wezembeek-Oppem en voelt zich nog altijd een Wezembekenaar. Tot zijn pensioen was hij ook leraar Nederlands voor anderstaligen in CVO Tervuren. 

Johan Muyldermans pakt uit met grafische poëzie: werken die je in de eerste plaats bekijkt en pas dan leest. Hij wil vooral tonen. Daarbij is hij gefascineerd door het esthetische aspect van het woord, zelfs van de letter. Een woord kan namelijk ook mooi om te bezien zijn. Hij werkt al zijn creaties uit op computer als kleurrijke affiches.

Vervolgens wil hij net zo zeer het muzikale in de poëzie tot zijn recht laten komen. Poëzie is voor hem vaak een eenvoudig spel met woorden en klanken.

Kortom, Johan Muyldermans wil een allesomvattend artistiek werk maken; een Gesamtkunstwerk. Hij beschouwt zichzelf daarom niet als een dichter, maar meer dan dat.

Door dit alles maar ook door het lichtvoetige van zijn werk en de humoristische toets, wil hij de kunst, de poëzie in het bijzonder, uit de cenakels halen. De kunst is er ook voor het volk.

Tot slot wil hij vooral origineel zijn. Al zijn werken moeten unieke composities zijn: elk werk roept zijn eigen unieke creatie op.