Assemblage en collage is een andere kunst. Het is geen beeldhouwkunst, ook geen schilderkunst, het is de kunst van het bijeenbrengen. Het is bijna surrealisme.

Jan D’Olieslager startte zijn kunstopleidingen nochtans in de teken- en schilderkunst, maar na een viertal jaar ontpopte hij zich tot een urbane strandjutter. Hij verzamelt objecten en materialen die tot zijn verbeelding spreken zoals oud speelgoed en munten met gebruikssporen, beduimelde boeken en handgeschreven tekstjes, stukken verweerd hout en geroest metaal. Daarnaast vergaart hij ook herinneringen en indrukken, aan verlaten industriële sites en van het schitterend bladgoud in een tentoonstelling over oude iconen. Sinds twee jaar legt hij ook een collectie poëziefragmenten aan. Uit deze materiële en intellectuele ‘databanken’ put D’Olieslager als een meester-chef de ingrediënten voor zijn kunstwerken. Verbindende elementen, als bindmiddel voor de saus, zijn z’n fantasie en intuïtie. De uitkomst is steeds verrassend, origineel en hoogstpersoonlijk.